Harry Zwaal (1958) is vliegtuigtechnicus bij een grote luchtvaartmaatschappij. En heeft daarom veel kennis van hoogwaardige materialen.

Harry over Braun Cycling:
“De filosofie van Braun Cycling en het verstand van racefietsen maakten een enorme indruk op mij …”
“Mijn Braun-fiets voelde als een maatpak dat ik had aangetrokken …”
“Mijn Braun Diamond rijdt heel strak en bolt heel goed …”
“De stijfheid en het comfort is supergoed…”
“Het is iedere keer een feest om op te stappen…”
“Echte kenners zien direct de meerwaarde van Braun Cycling en spreken me daarop aan…”

Ik kom uit een arbeidersgezin en daar was eigenlijk geen geld voor een racefiets. Wel had ik een gewone fiets om naar school te gaan.

Ik ben gaan voetballen. Pas toen ik ging werken kon ik me een racefiets permitteren. Dat was rond mijn 20^e. Je kunt zeggen dat ik toen begonnen ben met racefietsen.

Mijn eerste racefiets was een stalen Koga. Daarmee werd het fietsen voor mij serieuzer en ging ik ook langere afstanden rijden. Ook in het heuvels van Limburg kwam ik graag.

Daarna kocht ik een Gazelle Stalen AA-Frame. Ik heb daar vrij lang op gereden.

Ik werd lid van een wielerclub. Eerst Barrhopoort en later De Hoeksche Renners. En heb daar een aantal jaren gekoerst bij de liefhebbers.

Ik ging vaak naar de Profronde van Oostvoorne, een jaarlijks evenement 2 weken na de Tour. Maarten den Bakker was die keer net gefinisht in de Prominenten Koers. Hij stond met zijn rug naar mij toe te praten met een andere renner. Ik zag zijn Braun racefiets. Hoewel ik het merk niet kende, was ik eigenlijk direct verliefd. Ik weet niet waarom; het pakte me gewoon. Het hele frame; het klassieke kader. Ik vind het nog steeds het mooist. Die hele fiets zag er werkelijk super uit!

Thuis ben ik op internet gaan zoeken en kwam erachter dat de Braun Cycling gevestigd is  in Spijkenisse, waar de Braun-frames gemaakt worden, niet zo ver van mijn woonplaats.
Kort daarna ben ik daar heen gegaan. Die eerste ontmoeting was dermate plezierig, dat ik dacht: ‘hier ga ik een fiets kopen’!

De filosofie van Herman Braun, zijn verhaal en verstand van racefietsen maakten indruk op mij.

Dat jaar tijdens de Profronde van Oostvoorne zag ik Maarten den Bakker weer met zijn mooie Braun-fiets. Deze keer sprak ik hem aan.

Hij was heel enthousiast over zijn Braun-fiets. Maarten bood me aan om een proefritje te maken, heb ik niet gedaan maar kort daarna ben ik terug teruggegaan naar Herman. We waren er snel uit; mijn maten werden opgenomen en enkele maanden later was ik de trotse bezitter van een Braun-fiets. Ik heb deze fiets puur op gevoel laten maken; proefrit of zoiets was allemaal overbodig!

Mijn Braun is uiteraard helemaal naar wens. Dezelfde look and feel als de Braun van Maarten; wel koos ik een andere kleurstelling.

Ik reed erop weg en het voelde als een maatpak dat ik had aangetrokken.

Als je een keer lekker door wilt rijden heb je al snel de neiging om naar voren te schuiven op het zadel. Bij mijn Braun heb ik dat helemaal niet. Je blijft normaal zitten; Ik heb dat nog nooit eerder mogen ervaren.

De fiets rijdt heel strak en bolt heel goed.

Het is iedere keer weer een feest om op te stappen.

Het is sowieso een mooi product. Topklasse, enorme vakkennis en een prachtige moderne werkplaats in Spijkenisse. En altijd klaar om je als klant te helpen.

Ik ben werkzaam als vliegtuigtechnicus bij een grote luchtvaartmaatschappij en heb te maken met hoogwaardige materialen. Vanuit die kennis heb ik nooit overwogen om een carbon fiets aan te schaffen. Heb is jammer dat de massa zo achter carbon aanloopt, het is inderdaad licht maar komt verder niet in de buurt van staal of titanium.

Mede daardoor heb ik vrij lang op mijn stalen Gazelle frame  gereden.

Uiteindelijk heb ik daarom geïnvesteerd in een stalen Braun-frame. En dat is een onwijs goede investering gebleken.

Als mijn fiets kapot zou gaan, dan kom ik direct naar Braun-Cycling voor een nieuwe. Waarschijnlijk zou ik dan ook weinig verandering willen. Titanium zal boven mijn budget liggen en dit bevalt zo goed. Daarom weinig verandering.

Regelmatig trek ik wel aandacht met mijn strakke Braun-frame, “dat zie je niet vaak”, hoor ik dan. Tijdens tochten of ritten word ik wel eens op de schouder getikt met de opmerking: “mooie fiets!”

Leuk is het dan om vast te stellen dat die berijder eveneens op een Braun-fiets rijdt.

Regelmatig maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn Braun-fiets te promoten.

De echte kenners zien het direct en spreken me aan!