DE BELEVING VAN ERIK BREUKINK

Erik Christiaan Breukink (Rheden, 1 april 1964) is een voormalig professionele Nederlandse wielrenner. Hij werd daarna ploegleider en was van 2010 tot 2012 technisch directeur bij Rabobank wielerploeg. Vanaf 2014 is Breukink medeoprichter en ploegleider van de pro-continentale wielerploeg Team Roompot.

Dit zegt Erik Breukink over zijn op maat gemaakte Braun-fiets:
“Mijn Braun-fiets is altijd tiptop in orde…”
“Er is geen verlies van ‘power…”
“De fiets stuurt heel direct…”
“De stijfheid en het comfort is niet te evenaren…”
“Het unieke van elke Braun-fiets is dat het allemaal echt ambacht is…”

Ik ben vanaf mijn 16e als junior met wielrennen begonnen. Ik werd lid van wielervereniging R en TV de Zwaluwen in Doetinchem. Daarna 3 jaar amateurwielrenner bij de Gazelle Wielerploeg. Als profwielrenner reed ik een half jaar bij Skala-Gazelle. Aansluitend heb ik ruim 4 jaar deel uitgemaakt van verschillende Panasonic (Isostar) ploegen. Daarna heb ik gereden in de wielerploegen van PDM, ONCE en Rabobank.

Mijn mooiste herinneringen zijn de overwinningen in de grote rondes. In de Tour de France heb ik vier etappes gewonnen en het podium gehaald (3e in 1990). In de Giro d’Italia waren er 2 etappeoverwinningen. Ook daar het podium gehaald (2e in 1988). In de Ronde van Spanje lukte het 1 keer om de etappewinst te pakken.

Herman Braun ken ik sinds het begin van mijn amateurtijd bij de Gazelle Wielerploeg. Dat is ruim 45 jaar geleden. Herman was daar de belangrijkste mecanicien, of zoals we dat in het wielerjargon noemen: ‘mekanieker’. Hij was technisch heel goed! Mijn fiets was altijd tiptop in orde. Je kon ervan op aan dat jouw fiets ‘oké’ was, wanneer Herman die verzorgd had.

Daarnaast leefde hij heel erg mee met de wedstrijd. Hij was niet uitsluitend bezig met het materiaal, maar was ook begaan met het sportieve. Hij was ontzettend fanatiek en betrokken bij de koers. Sindsdien heb ik een band met ‘mekanieker’ Herman.

Daarom weet ik dat Herman al ruim 40 jaar zijn bedrijf Braun Cycling runt en daarin zijn droom heeft waargemaakt; eigen handgemaakte fietsen bouwen. Inmiddels is zijn zoon Dave eveneens  intensief bij de ontwikkeling en de productie  betrokken.

Een aantal jaren geleden ontmoetten wij elkaar weer bij een editie van de Yellow Jersey Classic van Rini Wagtmans en Jacques Hanegraaf in St. Willibrord. Dat is een jaarlijks evenement waar veel bekenden uit de wielersport elkaar opzoeken en dan met name de oud-renners, die ooit een Gele Trui droegen in de Tour. Daar raakten we aan de praat; ik was net gestopt als profwielrenner.

Ik zei tegen Herman: “ik moet nu toch maar eens een keer een fiets van jou hebben!”. Hij had bij Gazelle fietsen voor mij opgebouwd. Hij had mijn maten voor een fiets nog beschikbaar in zijn archief. De framemaat, mijn zithoogte, lengtes, enzovoort. Het was er allemaal nog! Dat is typisch Herman!…

Herman en Dave hebben kort daarna een Braun-fiets helemaal op maat voor mij opgebouwd. Vanaf het begin waren de maten meteen helemaal goed. Ik zat weer op een fiets, waarmee ik helemaal vertrouwd was. Daar hoefde ik niet lang aan te wennen. Het zat eigenlijk direct goed! En de fiets heeft bijzonder plezierige eigenschappen. Met name de stijfheid van het frame. Als je trapt, dan ga je ook vooruit. Je voelt dat er geen kracht verloren gaat. Er is geen verlies aan ‘Power’ tijdens het fietsen. Dat is eerste wat je merkt. Ook de ligging in bochten vind ik heel prettig. De fiets stuurt heel direct. Dat zijn de twee dingen die mij het meest opgevallen zijn.

Ik heb nog verschillende fietsen, waaronder een fiets op basis van een carbonframe.  En daar stap ik nog wel eens op. Dan voel je toch wel dat mijn Braun-fiets iets zwaarder is, maar qua stijfheid en comfort niet te evenaren. We zeggen dan ook wel: “Die fiets loopt gewoon lekker!”

Het maatwerk vind ik wel heel belangrijk! De meeste frames zijn standaard maten en dan moet je maar een beetje vogelen met de stuur nok, de zadelpen en het zadel.

Mede daarom zie je renners tegenwoordig heel hoog zitten. Zo ontstaat  wel een hele andere zithouding en schuiven ze naar voren; op het puntje van het zadel. Bij maatwerk is daar geen sprake van.

Ik ben heel benieuwd naar de Braun Titanium frames. Het titanium frame is uiteraard lichter en heeft identieke stijfheid en comfort! Het unieke van elke Braun-fiets is dat het allemaal echt ambacht is. Met de hand gemaakt. Niet uit een grote fabriek, waar vanuit een mal allemaal dezelfde frames komen.

Dat vind ik het mooie van echte handgemaakte Braun-fiets!